Centurion-genootschap
De Haan kraait en ik schrik wakker. Shit! Hoe laat is het? Ik kijk op mijn telefoon en zie 08:00 staan. Rustig laat ik mijn hoofd weer op het kussen vallen. Terwijl mijn ogen nog wennen aan het donker zoek ik mijn fles water. Ik vind de fles naast een half aangevreten Jinos burger. Jezus wat heb ik een dorst. Ik kijk naast mij maar mijn bed is leeg. Maar goed ook, want zoveel ruimte is er niet in een tweepersoonsbed. In mijn hoofd speelt zich een filmpje af van de afgelopen kroegavond.
Het was gezellig, bier vloeide rijkelijk en de sfeer was goed. Ik kijk naar mijn broek, waar ik uitgescheurd ben toen ik overenthousiast aan het bewegen was. Ik zal wel gewoon zeggen dat ik te veel mijn benen heb getraind, dat geloven ze vast wel. Echter vanavond gaat het gebeuren. De mannen van het Centurion genootschap laten de glazen in de kast trillen Semprionus Densus. De Centurion der Centurions zou trots geweest zijn. Een man die geen bloed door zijn aderen had stromen, maar Croma bakvet; de gezouten versie. Die man die schrikt als de weegschaal niet het derde kwartiel aantikt. De man wiens hartslag laag is in rust, en nog nooit is getest bij inspanning. Een illuster genootschap van dikke mannen van de kroeg. Een levensstijl die niet voor iedereen weggelegd is. Een genootschap wat houdt van bier, gezelligheid en lekkere wijven. De gezelligheid en het bier houdt ook van die mannen, de lekkere wijven komen in fases.
Leden, drink bier, eet slecht en laat die aderen dichtslippen. Je kan je nog zo gezond voelen, uiteindelijk gaan we allemaal dood. Maar vooral, geniet van jullie studententijd.
Tum pars in casu desiderari immo densissima!
Centurion
Patrick Veltkamp (2016) | - |